Հայաստան աշխարհը երկարատև պայքարի միջով է անցել, նախքան պետականութույան վերականգնումը:
045 թ, երբ կործանվեց Բագրատույաց թագավորությունը, երբ Պետրոս Գետադարձ դավաճան կաթողիկոսի ազգադավան քաղաքականությունը հանգեցրեց նրան, որ Հայաստանը դադարեց որպես պետականություն գոյություն ունենալուց, հայ ժողովուրդը երկար պայքարեց անկախության համար, անցավ մաքառումների, վայրիվերումների, հիասթափությունների ու արյունի միջով: Կարծես Հայոց ցեղասպանությունը վերջնականապես զգաստացրեց մեզ՝ ձգտելու անկախության, ձգտելու ավելի հախուռն պայքարի:
Դրա ապացույցը 1918 թ Մայիսյան հերոսամարտերն էին, որոնցում բացարձակ հաղթանակ տանելով թուրք մարդասպանի դեմ, հայրեը ստորագրեցին իրենց անկախ պետությունը վերականգնելու իրավունքը և ունեցան, 1918 թ մայիսի 28-ին Հայաստանը վերագտավ իր կորսված պետականությունը: Սակայն դա երկար չտևեց, Սովետական միության կազմում Հայստանը չուներ անկախություն, նույնիկ ինքնութունություն, շատ ազգային արժեքներ փորձեց ոչնչացնել Սովետական միությունը:
Ի վերջո 1980-ական թթ վերջերին սկսեց փհսկայական սովետական միության փլուզման գործընթացը, ինչը առիթ հանդիսացավ, որպեսզի հայ ազգը մտածի իր անկախության վերականգման և ավելին՝ Հայկական միասնականությունը 1988 թ առիթ հանդիսացավ, որպեսզի մենք ազատագրենք պատմական Արցախը, որով ամրապնդվեց անկախությունը:
Այսօր՝ սեպտեմբերի 21-ին Հայաստանը նշում է իր անկախության 28-րդ տարելիցը: Մենք անցել ենք անկախության 28 երկար տարիներ միջով մեզ անհարժեշտ և և նույնիսկ խիստ կենսական է, որպեսզի մենք պահենք ու զարգացնենք Հայաստանը որպես անկախ պետություն:
