Քաղցր 90-ականները

Ուրիշ էր մեր մանկությունը կամ, էլ մենք էինք ուրիշ, նշված նկարները անհնար է չարթնացնեն հուշեր․․․

Չկար որևէ ընտանեկան կամ ընկերական հավաք, որը չավարտվեր լոտոյով, այժմյան լոտոների պես չէր՝ 10 հազարից մեկն է շահում, այդ ժամանակ բոլորն էին շահող, մրցանակն էլ անմոռաց պահերն ու անկեղծ զրույցներն էին:

Սա էլ մեր մանկության համակարգիչները, իսկ ով ուներ սրանից, իրենց տունն էլ դառնում էր playstation:

Մեր մանկության թզբեխ-կախազարդը ուներ այս տեսքը, որը սեփական ձեռքով էինք պատրաստում և ոչ մի տեղ չէր վաճառվում:

Գունավոր մանկության գունավոր գրիչները

և այսպես բարի հուշեր․․․