Հարություն Ղուկասյանը կարևոր անդրադարձ է կատարել․ «Որոշ ռազ մական գնահատականներ Գլխավոր Շտ աբի պետի խորհրդական Վլադիմիր Պողոսյանի հարցազրույցից, տրված Սպուտնիկ Արմենիա լրատվականին: Հայկական բա նակը անհավասար կռ իվ է տվել մի քանի երկրների բանակների հետ՝ Ադրբեջան, Թուրքիա, Պակիստան, Աֆղաստան, իսլամիստ ծայր ահեղ ական գրո հայիններ և ակնարկ նաև, որ նրանց շարքերում եղել են չեչեններ: ՀՀ-ի դեմ նաև հիբ րիդային պատե րազմ է մղվել՝ ՀՀ ճանապարհների և ռազ մատեխ նիկայի մատակարարման արգելափակումներ: Հակառակ դրան Ադրբեջանին անխափան մատակարարվել է զի նամթերք և զի նտեխնիկա, այդ թվում՝ Ուկրաինիայից: Մարդիկ պատկերացում չունեն, թե ինչ ռազ մական մեքենայի հետ ենք մենք բախվել: Եվ դա կոալիցիոն ռազ մական մեքենա էր, որտեղ մարդկային կորուստները հաշվի չէին առնվում: Այս հար ձակումն իր մասշտաբներով կարելի է համեմատել ֆա շիստ ական Գերմանիայի կողմից 1941 թվականի հունիսի 22-ին ԽՍՀՄ վրա հարձակվելու հետ, որտեղ անհամեմատել էին կողմերի նյութական, տնտեսական և ռազ մատեխնիկական ռեսուրսները: Սրան գումարեք ժամամակակից տեխնոլոգիաները: Այն ժամանակ ԽՍՀՄ բա նակը բավականին խորը նահանջեց, մեր բա նակը՝ ոչ:
Ես դեռ չեմ կարող խոսել երևույթների մասին, որոնք շատ տհաճ կլինեն մեզ ազգաբնակչության համար։️ Եթե մի շարք պետությունների կողմից գոյություն ուներ ծրագիր և այդ ծրագրում ներգրավված էին տարբեր պետություններ, որոնք իրենց շահերն են հետապնդում, ապա ինչ դիվանագիտական ջանքեր էլ, որ դուք գործադրեք, չեք կարող պատե րազմը կանգնեցնել: ️Այլ հարց է, թե մենք կարողացանք դաշ նակիցներ գտնել, որոնք մեզ կօգնեին, թե ոչ: Որպես պաշտոնատար անձ ես հիմա չեմ կարող պատասխանել այդ հարցին: Արդյոք ամբողջ աշխարհը՝ Եվրոպան, մեզ հարևան և մերձակա պետությունները հետա խուզ ական տվյալներ չունեին, որ Ադրբեջանի տարածք են ներթափանցում ահա բեկ իչներ մերձավոր արևելքից, հյուսիսային Աֆրիկայից, Աֆղանստանից։
Բոլորը դա գիտեին և նույնիսկ հայտարարում էին, թե վստահ են, որ այդ ահա բեկ իչներն այնտեղ կան: Դրանք այն երկրներին էին, որոնք հայտարարում էին, թե պատե րազմում են միջազգային ահաբեկչության դեմ, բայց չգիտես ինչու մեզ կոչ էին անում բա նակցելու պետության հետ, որը համագործակցում է ահա բեկի չների հետ: Սա երկակի ստադարտների քաղաքականություն է: Ադրբեջանը դա արդեն Թուրքիան է: Մեզանից ապացույցներ էին ուզում մեր դեմ կռվող ահա բեկի չների մասին: Մենք այն ներկայացրեցինք և ինչ։ Այդ երկրների դեմ որևէ պատժամիջոց կիրառվեց։ Ոչ։
Ինչպես կարելի է քեզ հայտարարել ահա բեկ չության դեմ կռ վող երկիր, իսկ մեզ ստիպել բա նակցություններ վարել ահա բեկ չությանը սատարող պետության հետ։ Դա աբսուրդ է: Մոբի լիզացիոն ռեսուրս կար, սակայն ռեսուսների կառավարման խնդրով ես հիմա չեմ խոսի: Պարզ է, որ ձեզանից յուրաքանչյուրն այս պատասխանների մեջ կտեսնի այն, ինչ ուզում է տեսնել, սակայն չեք կարող չնկատել այն փաստը, որ ամբողջ հարցազրույցի ժամանակ Վլադիմիր Պողոսյանը բառ անգամ չարտասանեց մեր ռազ մավարական դաշնակցի մասին : Թե ինչու , մտածեք ինքներդ»:
