Լ. Հակոբյանը ներկայիս զարգացումների մասին բավականին հակասական կարծիքներ ունի: Նա բերում է համաշխարհային առողջապահական կազմակերպության վիճակագրությունը, թե տարեկան քանի մարդ է մահանում շնչառական հիվանդություններից՝ հետևություն անելով, որ նոր վիրուսային խուճապը որոշակի նպատակ է հետապնդում:
Լ. Հակոբյանը մարդկանց պահվածքի պատճառահետևանքային կապը տեսնում է մայրական դաստիարակության հետ: Նա գտնում է, որ դեռևս հղիության ժամանակ մայրական դրական և բացասական մտքերը, զգացողությունները փոխանցվում են դեռ լույս աշխարհ չեկած երեխաներին:
Լ. Հակոբյանը նշում է նաև ազգային բնավորության թերությունները, որոնցից ամենաակնառուն համարում է ազգային մտածողությանը բնորոշ չհիմնավորված մեծամտությունը: Նա նշում է, որ մենք քննադատաբար են վերաբերվում այլոց, ինքներս միշտ մեզ բարձր ենք դասում այլ ամրդկանցից, ինչն էլ արատներ է ծնում:
Աստղաբանի կարծիքով բոլոր մարդիկ ուղարկված են վերևից, իսկ նա առանձնահատուկ վերաբերմունք ունի բոլոր նրանց նկատմամբ ովքեր ազգանվեր ու հայրենասեր գործունեությամբ են զբաղվում. նրա համար անձերից կարևոր է նրանց կատարծ գործողությունները:
