Լուի դը դը Ֆյունեսը ընկերություն էր անում հայ մեծահարուստ ֆրանսիահայ Խաչիկ Քեբարջանյանի ընտանիքի հետ, հաճախ էին կազմակերպվում միջոցառումներ հայ համայնքի կողմից, որը անդրադառնում էր Հայոց ցեղասպանությանը: Ֆունեսը լսում էր հայ գեներալ Անդրանիկ Օզանյանին նվիրված երգեր և ապրիլի քսանչորսին նա միշտ այցելում էր Պերլա Չեսի գերեզմանատուն և ծաղիկներ դնում ռազմական ղեկավարի գերեզմանի վրա: «Razinya» հանրաճանաչ կատակերգության մեջ Լուի դե Ֆոնեսը խաղացել է հայ հնարամիտ գանգստեր Լեոպոլդ Սարոյանի դերը՝ զուգակցված մեկ այլ ֆրանսիացի կինոաստղ Բուրվիլի հետ:
Իր հայ ընկերների միջոցով Ֆունեսը իր տան համար գտավ տնային տնտեսուհի և հաճախ կրկնում էր. «Ես ցանկություն ունեմ, որ մաքուր և աշխատասեր հայ կին աշխատի տանը, հայ է պարտադիր»:
ՀՀ Տավուշի մարզի մի բնակիչ, Ախավնի Սարգսյան Սարիգյուխ գյուղի սրճարանում աշխատող խոհարարին հաջողվեց ապրել է Ֆունեսի տանը: «Գրեթե մեկուկես տարի ես աշխատում էի նրանց տանը որպես սպասուհի, խոհարար և այգեպան», — հիշում է մորաքույր Ախավնին: «Այս ընթացքում ես և իմ յոթ տարեկան դուստրը ջերմ հարաբերություններ ենք հաստատել Ֆունեսի ընտանիքի հետ»: Նրա հիշողությունները տպագրվում են ֆրանսիական la Mond ամսագրում:
Նա հայտնվեց Ֆրանսիայում 1971 թվականին , երբ ամուսնացավ մարսելցի հայի հետ: Շուտով նրան առաջարկեցին աշխատանք Ֆունեսի տանը: Այս տանը նրա հայտնվելը պատահական չէր, պարզվեց, որ պարոն Լուիսը Փարիզում Հայաստանի դեսպանատան աշխատողներին խնդրեց գտնել տնտեսական հայ կին: Ֆունեսի ընտանիքը հարգում էր նրան և երեխային: Ֆունեսի կինը ՝ Անժելան, շատ բարի և օգտակար էր: Ազատ ժամանակ իր մորաքույր Ախավնին սովորում էր հայերեն ֆունեսի երեխաների հետ: Եվ շուտով պարոն Լուիսն արդեն ասում էր իր «Շնորհակալությանը» (շնորհակալություն) և «Բարի լույս» -ին (բարի առավոտ) », — հիշում է մորաքույր Ախավնին:
Բայց ինչպե՞ս կարելի է բացատրել նշանավոր դերասանի առանձնահատուկ վերաբերմունքը հայերի նկատմամբ: Ինքն այդ մասին Լուիը չի խոսել մորաքույր Ախավնիի հետ, բայց հայկական առաքելության աշխատակիցներից մեկը ՝ Սարգսյանը, պատմել է, որ Լուի դե Ֆոնեսի հայրական տատը Էրզրումից հայ է: Միգուցե դա բացատրեց Ֆունեսի առանձնահատուկ ջերմ հարաբերությունը Խաչիկ Քեբարդջյանի ընտանիքի հետ:
Ֆունեսը հաճախ ճաշեր էր պատվիրում հայկական կերակրատեսակներ `տոլմա, քյաբաբ, իսկ քաղցրավենիքից` հավաքածու, փախլավա և մշտապես ճաշակում էր այդ ամենը `չբացահայտված հաճույքով: Մի քանի տարի Փարիզում ապրելուց հետո, Մորաքույր Ախավնին հիանալի տիրապետեց ֆրանսիական խոհանոցին, որի ուտեստները հետագայում շատ սիրված դարձան Սարիգյուխ սրճարան այցելուների շրջանում: Հակառակ այն տարածված համոզմունքի, որ Ֆունեսը զվարճալի անձնավորություն էր միայն կինոնկարներում, մորաքույր Ախավնին նշեց, որ Ֆունեսը կատակում էր նրա հետ ամեն առիթով: Երբեմն նա երեխաների հետ նրան զբոսանքի էր հրավիրում զբոսայգի: Նրանք քայլում էին, կրակում էին կրակահերթի վրա, շրջում էին կարուսելով:
